To «παράθυρο» για το διαφορετικό όριο ηλικίας των αποχωρήσαντων ιατρών του ΕΣΥ
Δεν εμποδίζεται ο κοινός νομοθέτης να ορίσει διαφορετικό όριο ηλικίας κατά κλάδους υπαλλήλων του δημοσίου, όταν ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας το δικαιολογούν, σημειώνει στην έκθεσή της η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, αναφορικά με το άρθρο του νομοσχεδίου του υπουργείου Υγείας για την «παράταση χρόνου παραμονής στην υπηρεσία ιατρών κλάδου Εθνικού Συστήματος Υγείας και νοσοκομειακών φαρμακοποιών» Η Επιστημονική Υπηρεσία αναφέρει ότι σύμφωνα με τον Υπαλληλικό Κώδικα, ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του εξηκοστού έβδομου (67ου) έτους της ηλικίας του. Δεν εμποδίζεται, όμως, ο κοινός νομοθέτης να ορίσει διαφορετικό όριο ηλικίας κατά βαθμό ή βαθμούς υπαλλήλων (βλ. ΣτΕ 1093/1958) ή κατά κλάδους υπαλλήλων, όταν οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας το δικαιολογούν (βλ. ΣτΕ 362, 363/1939). «Έχει κριθεί, μάλιστα, ειδικώς ότι η, ως προς ειδική κατηγορία ιατρών του Ε.Σ.Υ., παρέκκλιση του κανόνα της αποχώρησης των ιατρών του Ε.Σ.Υ. από την υπηρεσία σε ορισμένη ηλικία, δεν παρίσταται συνταγματικά αδικαιολόγητη, εφόσον συντρέχουν ειδικές περιστάσεις ή λόγοι που εξυπηρετούν το γενικό συμφέρον ή […] 
