Όταν οι καμπάνες ηχούσαν για να μην ακούγονται οι ακρωτηριαζόμενοι – Σκηνές τρόμου από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τους δεκάδες νεκρούς και τους εκατοντάδες τραυματίες από τους βομβαρδισμούς της Θεσσαλονίκης και του άμαχου πληθυσμού της, μεταφέρει νοερά τον επισκέπτη μια έκθεση αρχειακού υλικού, που παρουσιάζεται στον πρώτο όροφο της Αποθήκης Δ’, στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και Εθελοντισμού. Σκηνές τρόμου, φρίκης και πανικού ξετυλίγονται από αφήγηση των γεγονότων, η οποία είναι αναρτημένη στον χώρο της έκθεσης. Σε μια προθήκη, δίπλα στα μετάλλια, ο επισκέπτης βλέπει εργαλεία που σήμερα θα χαρακτηρίζονταν πρωτόγονα. Εκτός από τις γυάλινες σύριγγες με τις τεράστιες βελόνες, που για να τις απολυμάνουν τις έβραζαν μέσα σε ένα τσίγκινο κουτάκι, στην προθήκη εκτίθεται και ένα πριόνι. «Με αυτό το πριόνι ακρωτηρίαζαν ασθενείς και τραυματίες που κινδύνευαν να πεθάνουν. Έρχονταν γιατροί, προσπαθούσαν να κάνουν ακρωτηριασμό. Δεν υπήρχαν παυσίπονα και αναισθητικά και την ώρα που γινόταν ο ακρωτηριασμός ηχούσαν οι καμπάνες τόσο δυνατά ώστε να μην ακουστεί το βογκητό κι ο πόνος του ασθενή», αναφέρει η εθελόντρια νοσηλεύτρια […] Στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τους δεκάδες νεκρούς και τους εκατοντάδες τραυματίες από τους βομβαρδισμούς της Θεσσαλονίκης και του άμαχου πληθυσμού της, μεταφέρει νοερά τον επισκέπτη μια έκθεση αρχειακού υλικού, που παρουσιάζεται στον πρώτο όροφο της Αποθήκης Δ’, στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και Εθελοντισμού. Σκηνές τρόμου, φρίκης και πανικού ξετυλίγονται από αφήγηση των γεγονότων, η οποία είναι αναρτημένη στον χώρο της έκθεσης. Σε μια προθήκη, δίπλα στα μετάλλια, ο επισκέπτης βλέπει εργαλεία που σήμερα θα χαρακτηρίζονταν πρωτόγονα. Εκτός από τις γυάλινες σύριγγες με τις τεράστιες βελόνες, που για να τις απολυμάνουν τις έβραζαν μέσα σε ένα τσίγκινο κουτάκι, στην προθήκη εκτίθεται και ένα πριόνι. «Με αυτό το πριόνι ακρωτηρίαζαν ασθενείς και τραυματίες που κινδύνευαν να πεθάνουν. Έρχονταν γιατροί, προσπαθούσαν να κάνουν ακρωτηριασμό. Δεν υπήρχαν παυσίπονα και αναισθητικά και την ώρα που γινόταν ο ακρωτηριασμός ηχούσαν οι καμπάνες τόσο δυνατά ώστε να μην ακουστεί το βογκητό κι ο πόνος του ασθενή», αναφέρει η εθελόντρια νοσηλεύτρια ΕΛΛΑΔΑ, Β Παγκόσμιος Πόλεμος, έκθεση, Θεσσαλονίκη
