Συλλογικές συμβάσεις εργασίας: Πρόταση για επιστροφή στο μοντέλο που ίσχυε πριν τα μνημόνια
Η ανάγκη επαναφοράς της συλλογικής διαπραγμάτευσης ως βασικού εργαλείου ρύθμισης των όρων εργασίας τίθεται στο επίκεντρο ενός ανανεωμένου κοινωνικού διαλόγου. Η συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, με στόχο την κατάρτιση ενός συγκεκριμένου πλαισίου μεταρρυθμίσεων έως τα τέλη του έτους, επικεντρώνεται στην ενίσχυση ενός θεσμού που είχε υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια. Κυρίαρχο αίτημα αποτελεί η αποκατάσταση της ελευθερίας στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, μακριά από κρατικές παρεμβάσεις και περιορισμούς που επιβλήθηκαν στο παρελθόν. Επανέρχεται η πρόταση επιστροφής στο μοντέλο που ίσχυε πριν την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, ένα πλαίσιο που στηριζόταν σε τέσσερις βασικούς άξονες: τη διατήρηση των όρων μιας σύμβασης και μετά τη λήξη της (μετενέργεια), τη δυνατότητα επέκτασης μιας σύμβασης σε ολόκληρο τον κλάδο (επεκτασιμότητα), την εφαρμογή της ευνοϊκότερης σύμβασης για τον εργαζόμενο (συρροή), και την καθολική ισχύ των συμβατικών ρυθμίσεων σε όλους τους εργαζομένους ενός τομέα (καθολικότητα). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στη βούληση της κοινωνίας, καθώς σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, το 86% των πολιτών […] Η ανάγκη επαναφοράς της συλλογικής διαπραγμάτευσης ως βασικού εργαλείου ρύθμισης των όρων εργασίας τίθεται στο επίκεντρο ενός ανανεωμένου κοινωνικού διαλόγου. Η συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, με στόχο την κατάρτιση ενός συγκεκριμένου πλαισίου μεταρρυθμίσεων έως τα τέλη του έτους, επικεντρώνεται στην ενίσχυση ενός θεσμού που είχε υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια. Κυρίαρχο αίτημα αποτελεί η αποκατάσταση της ελευθερίας στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, μακριά από κρατικές παρεμβάσεις και περιορισμούς που επιβλήθηκαν στο παρελθόν. Επανέρχεται η πρόταση επιστροφής στο μοντέλο που ίσχυε πριν την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, ένα πλαίσιο που στηριζόταν σε τέσσερις βασικούς άξονες: τη διατήρηση των όρων μιας σύμβασης και μετά τη λήξη της (μετενέργεια), τη δυνατότητα επέκτασης μιας σύμβασης σε ολόκληρο τον κλάδο (επεκτασιμότητα), την εφαρμογή της ευνοϊκότερης σύμβασης για τον εργαζόμενο (συρροή), και την καθολική ισχύ των συμβατικών ρυθμίσεων σε όλους τους εργαζομένους ενός τομέα (καθολικότητα). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στη βούληση της κοινωνίας, καθώς σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, το 86% των πολιτών ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, εργαζόμενοι, εργασία, εργοδότες, οικονομία
