Δεκαπενταύγουστος: Όταν η Κοίμηση γίνεται γιορτή-Οι παραδόσεις και τα έθιμα για την μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης
Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών. Με ύμνους και τιμές, με δόξα και χαρά, εορτάζει η Εκκλησία μας την ένδοξη Κοίμησή της, μια από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Στην Ελλάδα, ειδικότερα, οι Ορθόδοξοι Έλληνες αποτινάσσουν ό,τι ζοφώδες, «ενδύονται» το φως, την αγάπη, την αισιοδοξία και γιορτάζουν τον Δεκαπενταύγουστο την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, που εύστοχα πήρε την ονομασία «το Πάσχα του καλοκαιριού», με ιδιαίτερα εμφατικό τρόπο. Κατά μυριάδες προσκυνούν με βαθύτατη ευλάβεια τις άγιες εικόνες της, ζητούν τις πρεσβείες της, εναποθέτουν σε Αυτήν τις ελπίδες τους, προσεύχονται, υμνούν και χαίρουν. Διότι η Κοίμησή Της δεν είναι πένθιμο γεγονός, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». «Ο θάνατος δεν είναι πλέον θάνατος. Ο θάνατος ακτινοβολεί αιωνιότητα και αθανασία. Ο θάνατος δεν είναι πλέον ρήξη, αλλά ένωση. Δεν είναι λύπη, αλλά χαρά. Δεν είναι […] Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών. Με ύμνους και τιμές, με δόξα και χαρά, εορτάζει η Εκκλησία μας την ένδοξη Κοίμησή της, μια από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Στην Ελλάδα, ειδικότερα, οι Ορθόδοξοι Έλληνες αποτινάσσουν ό,τι ζοφώδες, «ενδύονται» το φως, την αγάπη, την αισιοδοξία και γιορτάζουν τον Δεκαπενταύγουστο την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, που εύστοχα πήρε την ονομασία «το Πάσχα του καλοκαιριού», με ιδιαίτερα εμφατικό τρόπο. Κατά μυριάδες προσκυνούν με βαθύτατη ευλάβεια τις άγιες εικόνες της, ζητούν τις πρεσβείες της, εναποθέτουν σε Αυτήν τις ελπίδες τους, προσεύχονται, υμνούν και χαίρουν. Διότι η Κοίμησή Της δεν είναι πένθιμο γεγονός, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». «Ο θάνατος δεν είναι πλέον θάνατος. Ο θάνατος ακτινοβολεί αιωνιότητα και αθανασία. Ο θάνατος δεν είναι πλέον ρήξη, αλλά ένωση. Δεν είναι λύπη, αλλά χαρά. Δεν είναι ΕΛΛΑΔΑ, Δεκαπενταύγουστος, Παναγία
